POŞMANÎ

Li bin dara tûyê rûniştibûn. Cemîlo xwest avê ji ser galegala kar û bar bibire. Deng li xwediyê avahiya lê dişixulî kir.

- Kek Işık tu royê çend pakêt cixare dikişînî.

-Sê pakêt, lê tu?

-Pakêtek.

-Wê jî mekişîne. Gerçî şerm dikim ji kesî re bibêm mekişine. Heqê wan e ku bibên, hey serê kîrê min! ev gûyê tu dixwî çi ye.

Mixtar xwe piz kir goyê gotinê bada.

-Tu qet nezewicî ne?

Işikê por kiribû toraq çavê xwe li kuçeyê gerand, cixareya ku li ber xilasbûnê bû reş kir, cixareyek din pêxist, û li mixtar vegeriya.

- Ez xebitim, min xwar û vexwar, kîrê min radibû lê serê min ji ser maseyan ranedibû. 

Nîşe: https://diyarname.com/article.php?Idx=12639