1
Dibuhirîn
Nameyên ku li ser kurşe hatibûn nivisîn
Di îskeîska baran de zêr û zewer kirin
ref bi ref kişiyan şikeftên sawgirtî
Nalîn çilkiya dilê şevê
2.
Bi çirkîniya deriyê nîvekirî re
dengekî bêaqort olan da
Hey hawar
ma qey kurdî zikê xwe tijî kiriye?
Stûxwar in li rawestgeha dilên dilbirîn
bêzar û bêwar in
3.
Di bêdengiyeke helbestî de
li bin siya bîst û heşt sêdaran
peyvê serjêkirî diperpitîn
Ey xwedêyo
Ji paşila ezman bêhna sêvan difûre
Ruhistîn teşiya kurdî dirêse
Min di kevçiyê felekê de av vexwar
lê tîna dil netemirî
4.
Bajar di xewa mirinê de vedigevize
Mêvanê peyvên telaqavêtî me
Di guhê min ê kerr de
newayek ji Gîtara Bêtêl* dinale
Melkemot di pêgermoka mirinê de ye.
Serê xwe datinim ser çoka şevê
Gulîstanek tozgirtî dipijiqe
(*Navê yekem romana Cîhan Roj e)
5.
Di bibîkên berxikên hilî de
rastî hişê neteweya reşgirêdayî dibim
di vî çileyê çilxewrevîn de
Ey welatê di çavsoriya xwîna xwe de bizdiyayî
Xewn û xewnerojkan
keziyên xwe kur(d)kirin
Pîştî tavsorka di newala memikên te de çû ava.
6.
Ey welatê bêpaşxane
em ê bixwînin zerya xwînê
Ta ku zanîn di nezaniyê de
wîjdan di bêwijdaniyê de
pîrozwerî di bin simên xerabiyê de pelixî
û em di paxila mirina xwe de ji nû ve vejiyan
7
Dikeve ber pêla bê
Tik î tenê
Xwînî ye li kuştina xwe digere
8.
Maçek da dilê mijê xeyal tîr kir
Axînek reşand rûyê zemîn
Umrê talankirî ji toza salan daweşand
Deng û awaza jibîrbûyiyan lorand
Xwîna xwe li dilistana dil reşand çû…
9.
Tu bi honandina guliyên lorika xwe mijûl î
Ez di hembêza bajarê tirsê de
bi pey şopa pirsê ketime
10.
Ji kurşeyên singê te
Bist û du kanî herikî
Tîna qiriktaliyê neşikiya.
11.
Çirayên xemgîniyê vemirîne
Porê xwe yê ji tariya şevê derçûye
ji mij û morana salan daweşîne
Dengê xwe yê mîrate
ji kalanê rizyayî werîne der
Bi ser termê bêwariya min de bilorîne
yar
12.
Çirkeçirka demjimêrê ye
qurmîçokan di rûyê me de diçîne
Tîqetîqa dîrokê ye
kefenê me dibirre
Carekê xwe ji zayendê rût bike were
Bi dengê dayika min çîrokê di serî de bibêje
13.
Di vê şeva lal de
tu hatî qulingo
Ma hê ji bîr nekiriye
Şîva miriyan, lorîna min?
14.
Ka şiyar bike
bayê simbêlên Berxê Mala Ûsivê Seydo
Nalenala Husênê Farê
bila çermê vê mişextiyê bigurînîn
Giyanên me yên ku ji her çar
Kemanan re kirine têl
Li me bêkirasan vegerînin
Da ku
Lorîn nebêje hûn qewmekî destnimêj in
Çîrokê ji dawiyê ve dibêjin
15.
Di bin kuliyên berfê de
ji kuçeyên kavilkirî
berhev dikim nalîna porê te esmerê
Ji bişirînên te difesilînim hêviyan.
16
Îşev
bi teniya pêrxîngan dineqişînim
eniya helbestên
ku ji nav sing û berê te dipijiqin
17.
Newa narîn in
mexeyidînin
Bi wî bayê bêpergal re
Ala peyvê bihejînin
Meya sor bilind bikin
Berî ku mêş bibin gamêş
Binoşînin.
18
Di vê şeva ji dilqê xwe derketî de
mêvanê pêlên bêperav im
Heta xwe nekujim
bi te tew şa nabim
19.
Bi gêjgerînekên nava xwe re digewixim
Ez di nava peyvê de
di nava min de peyv diqirqilin
de were
peyvan li ser şirîtê ranexe
20.
Dêrisê gundan
bi pêlên bê re direqisî
Ez jî di şaneşîna xewna me de, dibirijim li vî şarî.
Şev dizikzike
gula ku ji hêsiran derçûyî diyarî xewnê dikim
NİŞE: dê berdewam bike
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
şîrove